آورده اند که :

مدیری بود به نهایت صرفه جو که مراعات بیت المال روا داشتی و از ریخت و پاش و بخور بخور بسیار حذر کردی و جلوی کارهای بیخودی و تبلیغاتی گرفتی و وامهای کارمندان مسدود ساختی و چای اضافه بر میز خالی را ممنوع نمودی و هزینه ورزشی کردن را خسارت (در بعض نسخ خـ...یّت!) دانستی و اضافه کاری را بر کارمندان نشانه عدم انجام بموقع کار و ترفند ناروا اعلام کردی و خود تا پاسی از شب به نشانه زحمت کشی بر سر کار بودی.

شبی ظریفی در اداره بر او وارد شد . او را یافت در حالی که سنجاق بیت المال از کاغذها جدا و کاربنهای بین آنها را سوا می کرد و ساعتی بر این امر مشتغل بود .

پرسید :چند سوزن و کاربن جدا نمودی؟

گفتا : آن قدر!

پس پرسید: چند ساعت مصرف نمودی ؟

گفتا : این قدر!

پس به سر انگشت محاسبت نمود که خرج یکسال سوزن و کاربن اداره را صرف اضافه کار خویشتن کرده تا بیت المال را از بخور بخور و ریخت و پاش و اسراف برهاند. ایده الله تعالی!