موضع اميرمومنان (ع) درباره ي ترور عُمَر :
بي شک اگر امام علي(ع) درگيري فيزيکي با دستگاه خلافت را صلاح مي ديدند خودشان از همان آغاز اقدام مي کردند ولي از آنجا که چنين درگيري را متعارض با مصالح عاليه اسلام مي دانستند لذا دست به شمشير نبردند. در برخي منابع آمده که پيامبر(ص) به علي(ع) توصيه کرده بود که اگر مردم تو را ياري نکردند صبر و شکيبايي در پيش بگير. لذا ايشان صبر کردند. ايشان در آغاز از بيعت با ابوبکر امتناع کردند اما بعداً که ديدند چاره اي نيست - احتمالا براي پرهيز از جنگ داخلي و نيز خطر ارتداد تازه مسلمانها و نيز خطرحمله روميان به قلمرو اسلامي - با ابوبکر بيعت کردند. بعدا هم با عمر و بعد با عثمان براي مصالح اسلام و براي وحدت بيعت کردند. بيعت ايشان از ترس و احساس ضعف نبود زيرا ايشان شجاعترينِ عرب بوده ، از هيچ فداکاري براي اسلام دريغ نمي کردند. بدين ترتيب اميرالمومنين(ع) بيست و پنج سال بخاطر حفظ اسلام خون جگر خورد ، صبر کرد.
همچنين هيچگاه در منابع قديم نيامده که اميرمومنان(ع) قتل عمر را تاييد کرده باشند. البته اگر کساني بخواهند درباره اين مسائل به کتاب هاي صد سال اخير استناد کنند قطعاً از روش علمي فاصله گرفته اند زيرا در مسائل تاريخي بايد به منابعي استناد کرد که به زمانِ رويدادِ مورد بحث نزديکتر باشند. لذا بايد به تاريخهاي شيعه و سني در قرنهاي نخست رجوع کنيم. از اين رو آثار شيخ کليني(ره) و صدوق(ره) و مفيد(ره) و شيخ طوسي(ره) و... به مراتب معتبرتر از سخنان برخي از متاخران است.( مثلاً بحارالانوار که در اوايل قرن دوازدهم توسط علامه مجلسي(ره) تاليف شده از نظر اعتبار هرگز قابل مقايسه با آثار قدماي شيعه(رضوان الله عليهم) نيست.)
در تواريخ آمده ابولولو پس از آسيب زدن به عمر – در حالِ امامت جماعت - تعدادي از نمازگزارانِ صف اول را نيز مورد حمله قرار داد و زخمي کرد که برخي به خاطر جراحات درگذشتند. حال براستي آيا مي توان گفت امام علي(ع) راضي بودند که عمر درمسجد و در حال نماز ترور شود؟ آيا مسجد احترام ندارد؟! آيا امام عليه السلام به زخمي شدن چند بي گناه راضي بودند؟! آيا امام راضي بودند عمر در نظر آيندگان بجاي اينکه مورد نقد قرار گيرد برعکس به عنوان "خليفه ي شهيد" و "شهيد محراب" مورد احترام و تقديس قرار گيرد؟!!
لذا بي ترديد امام علي(ع) به قتل عمر در نماز جماعت و در مسجد النبي(ص) راضي نبوده اند و همانطور که گفتيم اساساً عملکرد ابولولو قابل دفاع نيست.
بنابراين با اينکه عملکرد عمر بن خطاب درباره اهل بيت (ع) را کاملاً مورد نقد مي دانيم در عين حال ترور او را نيز اشتباه دانسته ، معتقديم اميرمومنان(ع) نيز به اين قتل آن هم در مسجد و در حال نماز راضي نبودند همانطور که بعدها به قتل عثمان نيز رضايت ندادند و همه ي اين امور بدون اطلاع ايشان انجام شده است. برخي معتقدند اينها همه توطئه ي مخالفان علي(ع) بود که مي خواستند آن حضرت را همدستِ قاتلانِ خلفا معرفي کنند چنانکه معاويه ايشان را به همکاري با قاتلان عثمان متهم مي کرد.( ر.ک. نهج البلاغه نامه ي 28 ) و عجيب آنست که شيعه ي علي(ع) امروز همان حرفي را مي زند که معاويه و داستان پردازانِ دربارِ او در آن زمان مي گفتند!. حضرت امير (ع) بارها و بارها خود را از اتهامات معاويه تبرئه فرموده است. در نهج البلاغه مکرراً تاکيدات آن حضرت را بر اينکه در قتل عثمان دستي نداشته اند مشاهده مي کنيم.