تنها رزمنده ای که در میدان کربلا به میدان رفت و حسین او را قبل از عزیمت نبوسید و در رفتنش تعلل نکرد، علی اکبر بود! زیرا حسین در تقدیم فرزند خود به خدا نخواست تا با مهر پدری سستی حاصل شود.

وقتی علی اکبر به نزد پدر بازگشت و گفت: عطش مرا دارد می کشد، و سنگینی آهن بی تابم کرده ؛ قصدش گله و شکایت و آب طلب کردن نبود! او بهتر از هر کس می دانست که آب در خیمه ها نیست و طلب آب ممکن است بر خجالت پدر منجر شود!

پس او چرا چنین گفت؟!

برای آن که به پدر بگوید: ای پدر ! من آماده شهادتم و اگر تو اجازه ندهی بار این تشنگی و سنگینی مرا عذاب می دهد! اجازه بده و دل از من برکن!

پس حسین دل برکندو علی اکبر به میدان بازگشت و ....

( وبلاگ تا یک شنبه بعد از عاشورا بدلیل شرکت در مراسم عزاداری تعطیل است .از همه التماس دعا)

بزرگی در مجلس عزاداری حسینی جمله ای گفت که برای من بسیار تامل بر انگیز و تکاندهنده بود. شاید رمز آب ننوشیدن عباس !

او گفت : حضرت امیرالمومنین علیه السلام مژگان فرزند رشید خود عباس را بوسه ای زد و خطاب به او سفارش کرد : "روز دهم وقتی چشمت به آب افتاد ؛ ننوش!" 

 شاید اگر آن روز عاشورا عباس آب می نوشید ، می توانست حساب تعداد زیادی از دشمنان را با نیرو و توان بیشتر برسد؛ اما علی بدو سفارش کرد آب ننوشد تا حساب ما شیعیان و محبین اهل بیت را تا قیام قیامت برسد و به ما درس عشقبازی و اطاعت و فداکاری دهد!

راستش دست و دلم نمی رود که طنز بنویسم. هرچند در اطراف و دور برمان پر است از سوژه ! اما محرّم دلها را افسرده می کند و بعد از این افسردگی ،یک نشاط و شور زندگانی عجیبی را احساس می کنیم. دیروز یک چیز جالب در یک تکیه خانگی دیدم که خیلی مرا به فکر فرو برده است . شما هم می دانید که در این ایام علاوه بر مساجد ،  هیئتهایی هم در تکیه ها برگزار می شود که به جهت سخنران خوب یا مداح خوب مشتری بیشتری دارند. در یکی از همین هیئتها که در پارکینگ یک خانه تشکیل شده بود؛ پرده ای دیدم که اسامی شهدای کربلا بر روی آن  نوشته شده  بود . اما در میان این شهدا یک نفر بی نام بود!! به جای نام او نوشته بودند : غلام تـُرک!

فهمیدم که برای ستاره شدن در آسمانها، برای آن که خداوند، پیش ملائک به وجودت افتخار کند! و برای آن که ائمه علیهم السلام در زیاراتشان به تو سلام کنند؛ نیاز به نام نیست! غلام ترک حتی نامش را هم در این دنیا باقی نگذاشت ؛ در آن دنیا جز غلام فدائی امام حسین هیچ نامی ندارد!  کدام ما به  گرد پای این غلام ترک می رسیم؟! ما که با کوچکترین کاری امید شهرت داریم؟!

اسپانیش زیفران!!

بهترین زعفران شناخته شده در دنیا ، زعفران اسپانیائی است . اما دریغ از یک مثقال زعفران که در اسپانیا تولید شده باشد!! تماما از ایران وارد می شود و ..ادامه مطلب...

من  پوپولیستم!! قسمت اول

( چون امکان ارسال بیش از 2000 حرف وجود ندارد در دو قسمت ارسال می شود)

در یکی از وبلاگهای همین پارسی بلاگ مقاله ای دیدم درباره پوپولیستی بودن برخی شعارهای کاندیداها که از قضا با سلیقه پارسی بلاگها هم منطبق بود و بعنوان نوشته منتخب انتخاب شده بود. در بخشی از آن آمده است

"...اما واضح است که سطح غلظت این ادعا ( یعنی پوپولیستی بودن)در میان اصلاح‏طلبان بیش‏تر و پررنگ‏تر از اصول‏گرایان بوده است "

حالا من به عنوان یک اصلاح طلب پوپولیست اقرار می کنم که :

1-      من بودم که  دستور دادم ...ادامه مطلب...

من  پوپولیستم!! قسمت دوم

( چون امکان ارسال بیش از 2000 حرف وجود ندارد در دو قسمت ارسال می شود)

  ادامه ... (قسمت دوم)

14- من بودم که با حذف مدیران پروازی ، مناطق دور افتاده ومحروم را از مدیران با تجربه ادامه مطلب...

سگ و عرب !

از جمله  قضاوتهای جهنمی آن است که یک قوم و یا نژاد را با یک چوب برانید و درباره همه آنها یک قضاوت کنید . مثلا همه را خنگ و خر بدانید . یا همه را پست و بد صفت تصور کنید یا برای همه صفات خوب و مهمان نوازی و وفاداری و .. بتراشی!

در گذشته ها می گفتند اگر به سگ غذای زیادی بدهی خودت را پاره می کند! همینطور اگر زیادی گرسنه بماند! همانها می گفتند که عربها را هم نباید گرسنه و سیر نگه داشت . من این چرندیات را قبول ندارم . موارد نقض آن بسیار است . اما وقتی دیدم که طالبانی کرد نژاد از مقر خود در یاغسمر به برکت برخی حمایتهایی که خودش بهتر می داند! به کاخ ریاست جمهوری در بغداد وارد شده و حالا زیر قرارداد الجزایر می زند! یاد همان سگی افتادم که نه سیر باید بشود و نه گرسنه باید بماند. ظاهرا بتازگی سیر شده که صاحب و همسایه نمی شناسد. این که دیگر عرب نبود! کرد بود . هم نژاد و هم خانه خودمان بود. یعنی نشست و برخاست با عربها عرب صفتش کرد؟! باور نمی کنم! چون خیلی از عربها در ایران خودمان نقش و مسئولیت دارند واز صد تا ایرانی هم وفادار ترند.

عدالت محوری در ...:

وقتی به در دکان نانوائی می روید؛ مردم به صف ایستاده وبه نوبت نان می گیرند. استثناءاتی هم دارد که البته آن هم قانونی ! و پذیرفته شده است.

مثلا صف کسانی که یکدانه می خواهند جدا است. مغازه داران اطراف هم حق همسایگی دارند و لابلای مردم نان می برند وکسی هم معترض نیست.( یا جرات اعتراض ندارد!) اما هیئتی ها  و کبابی ها  که نان بیشتر می برند در این میان قرار نمی گیرند .آنها معمولا با پرداخت پول اضافی ساعتی جلوتر نانشان پخته می شود . و به اینصورت مزاحم مردمی که نان را در صف می برند نمی شوند. جالب اینجاست که هیچ نانوائی هم شعار عدالت محوری را تابلوی مغازه خود نکرده است.

اما در دولتی تنها افتخارش شعار عدالت محوری است . مردم بیچاره پول به حساب خودروسازان می ریزند و نوبت می نشینند. به یمن دولت ضد عدالت خاتمی ! اگر تاخیر در تعهدات کارخانه صورت گیرد باید جریمه بپردازند . اما ناگهان سیاست عدالت محور احمدی نژادی فرا می رسد و بانکها به جای آن که جایزه الگانس و بنز آنچنانی به یکی دو نفر بدهند ؛ مجبور به دادن جوایز ریزه میزه به تعداد نفرات بیشتری می شوند! قربان این عدالت بروم که  کارخانه خودروساز به جای انجام تعهدات خود به مردم بیچاره به سراغ مشتری چاق وچله بانکی رفته صدتا سورن، دویست تا سمند ، هزار تا ال نود و ریو  و ... بی نوبت تحویل بانک می دهند! تازه وقتی طلب جریمه دیرکرد می کنی متوجه می شوی که نرخ جریمه از نرخ سود علی الحساب کوتاه مدت بانکی پائین تر است! یعنی آقای خودرو ساز می تواند همینطوری الکی پول شما راببرد بانک وسودش رابگیرد و بخشی از آن را به شما پس بدهد (با منت!) و بقیه را بخورد و شما را در نوبت یکدانه خودرو که احتمالا قصد کرده اید با آن تابستان خوشی را بگذارانید - و البته آرزویش را به سال بعد خواهید برد - منتظر بگذارد.

بعد از انوشیروان دادگر! آن که شعار عدالت محوری را تابلوی دکان حکومتی خود کرد. نامش در تاریخ بماندا!   

مسجد النبی 24 ساعته شد!

بنا بدستور پادشاه عربستان مسجد النبی بطور 24 ساعته بر روی زایران باز شد! پیش از این از ساعت 2230 شب تا 3 بامداد این مسجد بسته بود. از همه زایران و حجاج التماس دعا!

خوش به حال ما که خر نشدیم !

یادم می آید بچه (تر!) که بودیم با خانواده رفته بودیم یکی از دهات اطراف قزوین. طبق معمول آن ایام برداشتن بارها به عهده بچه ها بود و ما بقچه ها و قابلمه ها و زیراندازها  (‌آنموقع رسم نبود بچه ها اسباب بازی با خودشان به پیک نیک ببرند !) و مایحتاج یک گشت تفریحی را با چه خفتی بدوش می کشیدیم تا بزرگترها راضی شوند ما را به تفریح ببرند و از تصمیم خود برای شاد گذراندن یک روز در بیرون خانه پشیمان نشوند. به هر حال با کمرهای تا شده و بارهای سنگین داشتیم می رفتیم که چشم خواهرم به خری افتاد که بار زیادی روی پالانش گذاشته بودند و بیچاره زیر آن بار چهار دست و پا وامانده بود و گردنش را بدنبال کسی که او را از این بار نجات دهد این طرف و آن طرف می گرداند. خواهرم که با برداشتن بار زیاد درک عمیقی از این صحنه بدست آورده بود؛ بطور جدی ای گفت :‌ آخیش ! حیونک ! خوش به حال خودمان که خر نشدیم !

حالا حکایت امروز ماست و ابراز خشنودی پلیس راهنمایی رانندگی از کاهش شصت و پنج درصدی تلفات انسانی سفرهای نوروزی که نهایتا به حدود ششصد کشته ناقابل ختم به خیر (؟!) شده است . براستی اگر دویست نفر در یک سانحه هوایی جان خود را از دست می دادند ، در کشور عزای عمومی اعلام نمی کردند؟چگونه است که بر ششصد کشته خود خشنودی می کنیم ؟!

یاد حکایت دیگری افتادم : در زمان موشکباران ما تهران بودیم و مردم تهران از ترس موشکها به اطراف شهر می رفتند و کل تلفات موشکها روزانه به متوسط سی نفر در روز نمی رسید ولی تلفات فراریان، از تصادف و بیماری و مار و عقرب و سکته های دور از بیمارستان به بالای یکصد نفر در روز می رسید !! و باز هم جماعت تهرانیها از فرار خود از مرگ ! راضی بودند. حال یک نفر تلفات سفرهای نوروزی امسال ما را که تازه با کاهش شصت و پنج درصدی هم روبه رو بوده با شهدای یک عملیات متوسط جنگی مقایسه کند و ببیند که خدا وکیلی کدام یک قابل ترس و فرار است ؟

با سلام، خداحافظ!
هشدار امام درباره خودمحوری دانشگاهیان و قوای مسلح
سخن امروزین امام!
سوال سرخ و پاسخ سبز - بخش چهارم
سوال سرخ و پاسخ سبز - بخش سوم
سوال سرخ و پاسخ سبز - بخش دوم
سوال سرخ و پاسخ سبز - بخش اول
فرمان 8 ماده ای امام
«کتاب قانون» رودرروی «اخراجیها»!
نامه ای به برادر نوری زاد
شکلک او ، کفرما!
تاکتیک ابوسفیانی!
جمعش می کنیم!
سخنان مهم سیدمحمدخاتمی درباره فتنه اخیر
این خمینی بود!
[همه عناوین(167)][عناوین آرشیوشده]